Langste gravelroute van Nederland (400km)
In het Kroondomein, de Veluwe, de regio Arnhem, de Sallandse heuvelrug en in de Achterhoek vind je de 5 mooiste Gravelgebieden van Nederland. Passen al deze gravelgebieden in 1 route en zou dit dan nog wel een leuke route worden? Het is immers geen paintball, waarbij alleen de gebieden alleen even snel geraakt dienen te worden. The Gravelracer zocht maandenlang de leukste gravelpaadjes en knoopte deze 5 gebieden aan elkaar. Het resultaat werd een indrukwekkende langste gravelroute van Nederland van precies 400km. De originele route begint en eindigt bij kasteel Doorwerth in Doorwerth.
Trekkershutten
Omdat het echter een ronde is, kan de route uiteraard overal gestart worden. Vooraf zijn er 3 trekkershutten gereserveerd. Dit zijn eenvoudige accommodaties op campings waar je avontuurlijk maar comfortabel kunt slapen. Zo kon hij op pad met de gravelbike met weinig bagage, want deze hutten hebben allemaal minimaal 2 stapelbedden en een tafel en 4 stoelen. Meestal staat er een picknicktafel voor de hut. Ook bleken een aantal trekkershutten zelfs een 2-pits kooktoestel te hebben en soms zelfs ook nog een keuken inventaris.
De voorbereiding
Een meerdaagse bikpacking rit vraagt altijd om een slimme aanpak voor het meenemen van spullen. Een korte fietsbroek volstaat, samen met 1 kort fietsshirt met paar losse mouwtjes en een dun (regen-)jasje. Een afritsbroek, poloshirt en dikke trui volstaan voor savonds. Slapen doe ik altijd in een quilt (=zeer compact en isoleert prima). De kleding kun je extra klein opvouwen door er een aantal elastieken strak omheen te doen. Een paar merino sokken en merino onder shirt doen 4 dagen lang hun werk. (En als je 1x al vroeg op de plaats van bestemming bent, kun je met je fietskleren aan douchen en de kleding daarna uitgebreid in de zon laten drogen).
De route
Na maanden van plannen (gebruikmakend van Komoot, diverse bestaande routes van mezelf en anderen), en een aantal overleggen met lokale fiets-verenigingen en routebouwers is het dan eindelijk tijd om de route in het echt te gaan rijden !
Arnhem-Noord > Kroondomein (dag 1)
Na de start vanaf kasteel Doorwerth is het meteen flink omhoog fietsen in een indrukwekkend natuur-decor van de bekende Italiaanseweg. Iedereen neemt de buitenbocht, die met de eeuwenoude kasseien. Maar ik pak de minder bekende onverharde binnenbocht.Via de bosrijke Zilverberg en Wolfhezer bossen gravel ik heerlijk onverhard naar het prachtige natuurgebied van Planken Wambuis, waar je eigenlijk altijd wel wild spot. Genietend van de zorgvuldig gekozen mix van gravel, boswegen, verharde wegen en soms een klein stukje asfalt rij ik via Otterlo en Harskamp naar het begin van het Kroondomein: Dit mooiste Gravelgebied van Nederland behoeft denk ik geen verdere toelichting, toch?
Let er wel op dat er vanaf hier geen mogelijkheden meer zijn voorlopig om water of eten te scoren! Dus gooi (uiterlijk) bij Landal Rabbit Hill de bidons nog 1x vol.Zodra je het bos uitkomt, ter hoogte van de Koningin Julianatoren, is het nog eventjes doortrappen tot de eerste hut, tussen Apeldoorn en Twello. Bij aankomst rol ik mijn slaapzak uit en begin aan het eten na een goede warme douche in het nabijgelegen toiletgebouw. Een zak Adventure food doet het altijd goed (dat rijmt): Water koken, opgieten in de zak tot de rand, 8 minuten wachten. Daarna goed roeren en smullen maar.
Kroondomein > Sallandse heuvelrug (dag 2)
Op dag 2 fiets ik snel het saaiste stuk van de route (tot Deventer) met helaas maar een paar gravelstroken (er is hier gewoon niets spannends). Na Deventer slinger ik gelukkig weer via leukere bospaden en hardpack gravelwegen naar het volgende hoogtepunt op de route: De Sallandse Heuvelrug! Hier krijg je een waanzinnige route over de Holterberg, onder Nijverdal en slingerend rond Rijssen. Deze wegen zullen snachts in je (stoutste) dromen nog wel eens de revue passeren! Dit is, net als het Kroondomein, gemaakt voor Gravelracen. Aan het eind van de dag staat na 102km een heuse Pipo-wagen (!) klaar en het weer is hetzelfde ritueel: Bij aankomst douchen, zelf een potje eten koken (of je eet iets in het restaurant van de camping) en de spullen/ fiets weer klaar maken voor morgen. Het is genieten op de Langste gravelroute van Nederland.
Sallandse Heuvelrug > Achterhoek (dag 3)
Goed uitgerust en na een heerlijk zelfgemaakt ontbijtje steek ik meteen het Twentekanaal over. Vandaag staat de Achterhoek op het Menu. Iets waar ik enorm naar uitkijk. Ook hier geldt: Je fiets veel in het buitengebied (onverhard, en verhard als het niet onverhard kan of mag) zonder veel eet- en drink gelegenheid: Dus zorg weer op tijd voor eten en drinken! De gravelpaadjes rollen snel onder de wielen door. Er lijkt maar geen einde te komen aan de gravel-mogelijkheden in de Achterhoek: echt ongekend veel keuze. De dag is zo voorbij, en vanavond slaap ik in een zeer luxe trekkershut: 2 slaapkamers, 5 slaap-plaatsen, eigen keukentje, koelkast, wc en douchecabine! Jezelf een beetje verwennen mag best…zeker als je 400km gaat fietsen:).
Achterhoek > Arnhem noord (dag 4)
Aan alles komt een eind. Ook aan dit weergaloze avontuur. In 4 uurtjes rijd ik de laatste 84km terug naar de start bij Kasteel Doorwerth. Onderweg naar huis kijk ik terug op 4 fantastische dagen gravelen. In alle 5 de gravelgebieden heb ik voor mijn gevoel genoeg afwisselende gravelpaden gezien. De kleine stukjes asfalt waren soms zelfs zeer welkom, om even op adem te komen (of om de snelheid omhoog te gooien). Alleen tussen Apeldoorn en Deventer is het echt saai: Dat moet je maar even met de ogen dicht fietsen. En ook in het stuk tussen Zevenaar/Duiven en Arnhem zit er veel te weinig gravel: Dit laatste ga ik denk ik nog wel aanpassen voor een volgende keer (via een noordelijke doorsteek naar de Posbank). Want dat ik deze fenomenale gravelroute vaker ga rijden is wel duidelijk.